Achille Bonito Oliva (ur. 1939 r.) wykłada historię sztuki współczesnej na Wydziale Architektury na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie; autor licznych publikacji, m.in.: L’ideologia del traditore (1976), Le avanguardie diverse: Europa/America (1976), La Transavanguardia internazionale (1982), L’arte moderna 1770-1970 (razem z Giuliem Carlem Arganem), La repubblica delle arti (2005), Dialoghi d’artista (2008); dyrektor XLV Biennale w Wenecji w 1993 r.; organizował m.in. liczne wystawy na różnych Biennale w: Wenecji (1999), Paryżu (1971, 1985), Sydney (1981), Dakarze (1988), São Paolo (1996), Walencji (2001). W latach 1995-2005 przygotowywał liczne programy telewizyjne. Otrzymał następujące nagrody za krytykę artystyczną: „Flash Art International” (1982), „Europa Festival” w Locarno (1995), „Pino Pascali” w Polignano a Mare (1997), na Biennale w Pekinie (2005). Otrzymał również tytuł Chevalier pour les arts et les lettres de la République Française (1992), Krzyż Wielki pierwszej klasy Republiki Austriackiej (2002), złoty medal za zasługi dla kultury i sztuki Republiki Włoskiej (2004).