ISBN: 978-83-66511-22-4
Rok wydania:2020

Liczba stron:280
Format:125x205
Oprawa:twarda
Fragment

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

&nb

cena:39.90 zł
nasza cena:30.00 zł

W 1950 roku Pier Paolo Pasolini przybywa do Rzymu. Pięć lat później ogłasza swój prozatorski debiut, Uliczników, osadzoną w realiach przełomu lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku opowieść o grupie nastoletnich chłopców z rzymskiego lumpenproletariatu. Ulicznicy żyją na pograniczu prawa, nie chodzą do szkoły ani nie pracują, utrzymują się z drobnych kradzieży lub prostytucji. Z upodobaniem przyszłego reżysera Pasolini śledzi ich poczynania, starając się odszukać przejawy mitu barbarzyńskiej niewinności. Ulicznicy to wynik eksperymentu formalno-językowego, a zarazem szczególny dokument epoki, która odeszła bezpowrotnie. Głównym bohaterem tej historii jest jednak Rzym, niewzruszone Wieczne Miasto, przedstawione w licznych zmysłowych opisach.

Recenzje

Cenzura dopatrzyła się w debiucie prozatorskim Pier Paolo Pasoliniego obrazy moralności. Najcięższym zarzutem postawionym wydanej 66 lat temu powieści składającej się z luźno ze sobą powiązanych nowel (dopiero teraz otrzymujemy jej polskie tłumaczenie) było rzekome propagowanie pornografii. 33-letniemu pisarzowi wytoczono proces. Nie poszło o wulgaryzmy tylko o wątek męskiej prostytucji, chociaż materiału na skandal było więcej. „Ulicznicy” nawet dziś szokują otwartością opisu degradacji życia powojennego Rzymu ukazanego z perspektywy bezdomnych nastoletnich żebraków i złodziei, którzy wydają się całkowicie pozbawieni poczucia grzechu i wstydu. Pasolini zastosował metodę drobiazgowej penetracji półświatka, kładąc nacisk nie na ocenę bandyckich wyczynów chłopców z marginesu, tylko na sam akt dziania się.

 

 


Janusz Wróblewski, Polityka
Więcej

To najważniejsza powieść włoskiego autora i intelektualisty, znanego w Polsce przede wszystkim z działalności filmowej. Osadzona w Rzymie w latach powojennych, zawiera łotrzykowski opis życia grupy nastolatków należących do miejskiej klasy niższej. Tytułowi rzymscy ulicznicy żyjący na uboczu społeczeństwa i wykorzystujący je jak pasożyty, to obraz innej strony włoskiej rzeczywistości, przeciwstawiający się mieszczańskim schematom. Riccetto i jego przyjaciele żyją z dnia na dzień, odnajdują się w dziwacznej pracy, czy popełniają drobne przestępstwa. Aby uwiarygodnić i zdynamizować opisywane wydarzenia, Pasolini wymieszał dialekt rzymski i uliczny slang z językiem literackim i rozbił strukturę narracyjną. Powieść nie ma głównego bohatera, akcja nie rozwija się w sposób tradycyjny.


Marek Podgajny, Kurier Lubelski
Więcej
Fragment